DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
21
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN
KELİMELER
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR*
Özet: Anadolu’da eğlencelik yiyecek olarak tüketilmesi yanında misafirlere ikram edilen kuru
yemiş/çerez; doğum, düğün, nişan, kına gibi özel zamanlarda sevinçleri paylaşma, bereket, muhabbet
vb. göstergesi olarak kullanılmaktadır. Özel günlerde dağıtılması, baştan aşağı saçılması veya hediye
olarak gönderilmesi yanında çocuklara eğlenmeleri için verilmesi de söz konusudur. İkramlık ve
hediye olarak sunulan çerezler içerdiği çerez türlerine göre sosyal statü simgesi bile olabilmektedir.
Tüm bunlar dikkate alındığında çerezin Anadolu insanın sosyal hayatında bir kültür öğesi olduğu
söylenebilir. Bu bakımdan çerez ile ilgili kelimeler üzerine yapılacak çalışmalar sayesinde özel günlerle
ilgili âdetler, çerezlerin tüketilme usulü ve zamanı, yazın yapılıp kışın tüketilen yiyecekler gibi birçok
kültürel unsur tespit edilmiş olacaktır. Bu çalışmada, Derleme Sözlüğü esas alınarak Anadolu
ağızlarında çerez/kuru yemiş için kullanılan kelimeler tespit edilip incelenmiştir. Tespit edilen 99
kelime kullanım yerlerine göre sınıflandırılmıştır. Ayrıca Anadolu ağızları ile standart Türkiye
Türkçesinde çerez/kuru yemiş kavramlarının kullanımı karşılaştırtılmış ve Anadolu ağızlarında çerezin
anlam ve içerik bakımından çok daha geniş kapsama sahip olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Kuru yemiş ve çerez, Derleme Sözlüğü, Anadolu ağızları, kültür unsuru
olarak çerez
THE WORDS USED IN THE SENSE “DRİED FRUİTS, SNACK FOOD” IN DERLEME SÖZLÜĞÜ
Abstract: The dried fruits/snack food, which is eaten as entertainment-snack as well as being
served in Anatolia to the guests are used in special days such as birthday parties, weddings,
engagements, henna nights as an indication of sharing happiness, fruitfulness, friendly conversation
etc. In addition to being given in special days, being scattered from head to foot or being sent as a gift
they can be also given children for enjoyment. Dried fruits served as a gift and as a hospitality
treatment can be even the symbol of a social status in terms of the quality of them. Taking into account
all of these it can be said that dried fruits are a culture constituent in the social life of Anatolian people.
In this regard, thanks to studies on words about dried fruits a lot of cultural ingredient such as customs
related to special days, how and when drei fruits are consumed and food laid out in summers and
eaten in winters etc will be determined. In this study the words used for dried fruits/snack in
Anatolian dialects are determined and examined by being based on Compilation Dictionary. The
determined Ninety-nine words are classified in accordance with their usage places. It is also compared
Anatolian dialects with standart Turkish in respect to the usage of the notions of snack/dried fruits and
it is realized that in Anatolian dialects snack has much more extent with regard to meaning and
content.
Keywords: Dried fruits and snack food, Derleme Sözlüğü, The Anatolian dialects, dried fruits
as an ıngredient of culture.
GİRİŞ
Çerez, Farsça çereş kelimesinden gelmekte olup kuru yemiş vb. yemek dışında yenen
öteberi (Ayverdi & Topaloğlu, 2006: 558); 1. Asıl yemekten sayılmayan, peynir, zeytin vb.

* Bartın Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Dilbilim Bölümü
Bartın Üniversitesi
Çeşm-i Cihan:
Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları E - Dergisi
ISSN: 2149–5866 Cilt 3, Sayı 1, s. 21-32, Yaz 2016
BARTIN – TÜRKİYE
Bartın ve Yöresi
Tarih – Kültür Araştırmaları
Uygulama ve Araştırma
Merkezi
(BAYTAM)
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
22
yiyecekler, 2. Yemek dışında yenilen yaş veya kuru yemiş vb. şeyler, atıştırmalık (Büyük Türkçe
Sözlük, 2016) anlamlarında kullanılmaktadır. Kelimenin Türkçe karşılığı olan kuru yemiş
kelimesinin anlamı ise yemek dışında yenen çekirdek, fındık, fıstık, leblebi vb. yiyeceklerin ortak
adı (Ayverdi & Topaloğlu, 2006: 1803); fındık, fıstık, leblebi gibi yemek dışında yenilen
yiyecekler (Güncel Türkçe Sözlük, 2016) şeklindedir. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü’nde
(Türkiye Türkçesi Ağızlar Sözlüğü, 2016) çerez karşılığı olarak eğlencelik, yemiş
verilmektedir. Tanımlara bakıldığında çerez/kuru yemiş kelimelerinin yemek dışında,
atıştırmalık olarak ve eğlence amaçlı tüketilmesi öne çıkmaktadır.
İnsanların sosyal hayatlarında özellikle sohbet ortamlarında içeceklerin yanında
ikram edilen veya tüketilen çerez; aynı zamanda özel günlerde dağıtılan, baştan aşağı saçılan
veya hediye olarak gönderilen, çocuklara eğlence için verilen, kışın tüketilmek için yazdan
hazırlanan bir besin maddesidir. Özellikle özel günlerde hediye maksatlı ya da bereket
getirmesi için kullanılan bir ürün olarak çerezin Anadolu ağızlarında farklı kelimelerle
karşılandığı görülmektedir. Bu hususların tümü dikkate alındığında çerezin Anadolu insanın
sosyal hayatında bir kültür öğesi olarak önemli bir yere sahip olduğu söylenebilir.
Bu çalışmada Derleme Sözlüğü’nde çerez/kuru yemiş kelimelerini karşılamak için
hangi kelimelerin kullanıldığı tespit edilip incelenmiştir. Derleme Sözlüğü’nde çerez/kuru
yemişi karşılamak için kullanılan 99 kelime tespit edilmiştir. Bunlar çalışmanın sonunda
alfabetik olarak sıralanmıştır. Bu kelimelerden 25 tanesi, bazı madde başlarının ayrı ayrı
yerlerde aynı anlama gelen değişik söylenişleridir. Sadece ses bakımından farklılık gösteren
bu kelimeler çıkarıldığında Anadolu’da çerez/kuru yemiş için toplamda 74 kelime kullanıldığı
görülmektedir.
Tespit edilen 99 kelime anlamlarına ve kullanım yerlerine göre şu başlıklar altında
toplanmıştır. Sözlükte yemek dışında tüketilen fındık, fıstık, leblebi vb. için ortak ad olarak
kullanılan ve çerez/kuru yemiş anlamı verilen kelimeler Kuru Yemiş/Çerez Anlamında
Kullanılan Kelimeler başlığı altında ele alınmıştır. Geriye kalan kelimeler çerezin hazırlanış ve
tüketim şekilleri yanında tüketim zamanı ve usulü bakımından değerlendirilmiş ve Pişirilme
Şekli ve İçeriğine Göre Çerez İçin Kullanılan Kelimeler ile Özel Gün ve Zamanlarda
Toplanan/Gönderilen/Yenilen/Saçılan vb. Çerez İçin Kullanılan Kelimeler başlıkları
oluşturulmuştur Son olarak Anadolu ağızları ile standart Türkiye Türkçesinde kuru
yemiş/çerez için kullanılan kelimeler karşılaştırılmış; ayrıca ağızlarda çocuk dilinde çerez için
kullanılan kelimelere de yer verilmiştir.
Her başlık altında yer alan kelimeler alfabetik olarak sıralanmış ve yanlarına
anlamları verildikten sonra derlendikleri yerler yazılmıştır. Derleme yeri olan il adları
kısaltmalarla gösterilmiştir. İlçe ve köy adlarında kısaltma kullanılmamıştır. Madde başı olan
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
23
sözlerin derlendiği yerler yay ayraç ( ) içinde gösterilmiştir. Derleme yeri köy ise başına
hiçbir işaret konulmamış, ilçe merkezi ise başına *, il merkezi ise – işareti konulmuştur. Bir
söz aynı il içinde birkaç yerden derlenmiş ise bu yerler virgül ile ayrılmıştır. Söz birkaç ilde
kullanılıyorsa bu iller arasına noktalı virgül konulmuştur. Birbiriyle ilgili birkaç anlamı
bulunan sözlerin her anlamı aynı madde içinde 1., 2., 3. rakamları ile ayrılmıştır. Ayrı ayrı
yerlerde değişik söylenişleri bulunan bir kelimenin en önemli görülen ya da yaygın olan
biçimi madde başı olarak alınmış ve [krş.] kısaltması ile diğer biçimleri de gösterilmiştir.1 Bu
madde başına anlam ve derleme yerleri yazılmıştır. Farklı biçimlerde ise [bk.] kısaltması ile
asıl madde başına gönderme yapılmıştır. Bu kelimeler için anlam verilmemiş sadece derleme
yerleri yazılmıştır.
1. Kuru Yemiş/Çerez Anlamında Kullanılan Kelimeler
Sözlükte çerez, yemiş, kuru yemiş karşılıkları verilen kelimeler aşağıda sıralanmıştır.
Bunlardan ırz/ırız, evtik ve kırık kırtık kelimeleri için çerez karşılığı yanında eğlencelik ifadesi
kullanılmıştır. Bu ifade, çerezin insan hayatında besin maddesi olması yanında eğlencelik bir
ürün olarak da yer aldığını göstermektedir.
afiş nefiş Nevale, yenilip içilecek şeyler, çerez. (* Bor -Nğ.)
anarberi [Krş. anarbeti] Yemiş, çerez. (* Nazilli, Eymir * Bozdoğan -Ay.)
anarbeti [Bk. anarberi] > (-Ay. ve çevresi)
ceres [Bk. cerez]
cerez Çerez. (-Burdur ve ilçeleri; -Denizli; *Bozdoğan -Aydın; -İzmir; -Balıkesir ve
ilçeleri; Tokat -Eskişehir; -Bolu; *Haymana -Ankara; -Konya; Yerkesik -Muğla) (Kucaklı
*Nazilli -Aydın)
cıcı bıcı Çerez. (* Bünyan -Ky.)
çepez Kuru yemiş (leblebi, üzüm, fındık vb.). (-Mğ.)
dadak Yemiş, çerez. (Büyüklü * Çarşamba -Sm.; * Antakya -Hat.; * Birecik -Ur.; -Ky.)
dişengiç Çerez. (* Sütçüler -Isp.)
dökgü Kuru yemiş, çerez. (-Ada.)
eviş geviş Çerez, kuru yemiş. (Kızılcabölük -Dz.)
evtik Eğlencelik yemiş, çerez. (Çiftepınar * Mersin -İç.)
gırıntı Meyve, çerez. (* Ermenek -Kn.)
hedik Çerez. (Gürnes * Akşehir -Kn.)
hobbak Çerez. (Türkmenler, Yolgeçen * Seyhan -Ada.)
honça [Krş. honçe] 6. Kuru yemiş. (İriağaç -Ml.)

1 Bu hususlar Derleme Sözlüğü’ndeki şekliyle kullanılmıştır.
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
24
honçe [Bk. honça] > (Hatunsaray, Habip -Kn.)
ırz [Krş. ırız] Eğlencelik, kuru yemiş. (Dadya * Reşadiye -To.)
ırız [Bk. ırz] > (Dadya * Reşadiye -To.)
kaylım Yemiş. (Sarıkavak -Es.)
kırık kırtık Çerez, eğlencelik. (-Ay.)
kırıntı Yemiş, çerez. (Kızılköy * Dinar -Af.; Bağıllı * Gelendost -Isp.; Çöplü * Çivril, -Dz.;
* Merzifon ve köyleri -Ama.; Küçükisa * Zile -To.; -Sv. ve çevresi; * Beyşehir, * Ermenek -Kn.;
Navdalı * Mut -İç.; * Kaş -Ant.)
kuru kavşak Kuru yemiş. (Kozbeyli * Foça -İz.)
müşük Çerez. (* Boyabat -Sn.)
negerek Kuru yemiş. (* Menemen -İz.)
tartala Kuru yemiş, çerez. (Seydiler * Fethiye -Mğ.)
yemiş Kuru yemiş. (* Antakya -Hat.; Çanıllı * Ayaş -Ank.; -Kıbrıs)
yeyinti Kuru yemiş. (-Sv.)
yiyinti Kuru yemiş. (* Eğridir köyleri -Isp.; * Akyazı ve çevresi -Sk.; Sasallı *
Çemişkezek -Tn.; * Marmaris -Mğ.)
Ceviz, fındık gibi çerez olarak tüketilen ürünler toplandıktan ve kurutulduktan sonra
sağlam olanları ile içi boş olanlarını ayıran halkın Anadolu ağızlarında sağlam ve çürük kuru
yemişi ifade etmek için de ayrı kelimeler kullanıldığı görülmektedir. Bu ürünler, gerek
tüketim gerekse maddi kazanç sağlamak amacıyla kullanılmaktadır; bu bakımdan eldeki
ürünün sağlam veya çürük olarak ayrılması söz konusu olmaktadır.
faralak İçi boş, kurtlu ceviz, fındık vb. yemişler. (* Ünye -Or.)
fış İçi boş ya da çürük fındık, fıstık, ceviz, badem gibi yemişler. (* Birecik -Ur.; * Kilis, *
Nizip, -Gaz.; Reyhanlı ve Amik ovası Türkmenleri * Reyhanlı, * Antakya -Hat.)
foruk İçi boş, çürük olan yemiş. (Nefsiköseli * Görele, * Tirebolu -Gr.)
goralak İçi boş, kurtlu fındık, ceviz vb. yemişler. (* Ünye -Or.)
huç Kof olan ceviz, fındık vb. kuru yemişler. (-Dy.)
kavuz İçi boş, kabuklu yemiş. (* Eğridir -Isp.; * Eymir -Ay.; * Yeniköy -Ba.; -Sn.; * Ünye
-Or.; Çepni * Gemerek -Sv.; Gavurdağı * Osmaniye -Ada.)
soğalak [Krş. soğla, soğlak] İçi boş, kof, kabuklu yemiş ve tahıl (için). (Eldirek *
Fethiye -Mğ.)
soğla [Bk. soğalak] > (-Çr.)
soğlak [Bk. soğla] > (-Çr.)
Tane hâlinde olan çerezler için özel kelimeler kullanıldığı görülmektedir:
bebe Taneli yiyecekler, çerez. (Dereçine * Sultandağı -Af.; * Kula -Mn.)
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
25
bubu [Krş. bubuş] Şeker, kara üzüm, leblebi gibi tane hâlindeki çerez. (Nilüfer,
İsmetiye -Brs.)
bubuş [Bk. bubu] > (Kızılköy * Dinar -Af.; Körküler * Yalvaç -Isp.)
2. Pişirilme Şekli ve İçeriğine Göre Kuru Yemiş/Çerez İçin Kullanılan Kelimeler
Anadolu ağızlarında bulgur, buğday, mısır, gibi tahıllardan kavurma veya haşlama
yoluyla hazırlananlar yanında çiğ ve soğuk şekilde meze olarak tüketilen çerezler de
mevcuttur. Bunlar daha çok üretilen ürünlerin atıştırmalık olarak hazırlanmış şekilleridir ve
bunlar için de özel kelimeler kullanılmıştır:
a. Kavrularak Hazırlanan Çerezler İçin Kullanılan Kelimeler:
firik Çerez olarak yenen tahıl kavurgası. (-Md.; * Pütürge -Ml.; -Ur.; * Antakya -Hat.; *
Gemerek -Sv.; Karahoca * Haymana -Ank.; -Nğ.; Gâvurdağı * Osmaniye -Ada.; * Mersin ve
köyleri -İç.)
şakşakı Kavrulmuş fındık ve peynir şekeri karışımı çerez. (* Gerze -Sn.)
b. Haşlanarak Hazırlanan Çerezler İçin Kullanılan Kelimeler:
bulgurca Buğdayın suda fasulye, nohut, mısırla birlikte kaynatılmasıyla yapılan çerez.
(İznabol * Ermenek -Kn.)
dilgit Kaynamış buğday, kuru üzüm, kaynamış fasulye karışımı yemiş. (-Ant.)
dirgit [Krş. dirice, dirilme, dirkit, dirleme, dirlime] Çerez olarak yenen, haşlanmış
mısır, buğday, nohut vb. tahıl. (Eber, Dikici, * Dinar -Af.; Senir, Gönen, İlyas, * Keçiborlu, Cebel,
* Eğridir, -Isp.; Karamanlı, * Tefenni, Navlu, Çeltek, * Yeşilova, -Brd.; -Nğ.)
dirice [Bk. dirgit] > (Uğurlu * Ermenek -Kn.)
diritme [Bk. dirgit] > (* Fethiye köyleri -Mğ.)
dirkit [Bk. dirgit] > (-Brd.)
dirleme [Bk. dirgit] > (Ovacık * Tavas -Dz.)
dirlime [Bk. dirgit] > (Oğuz * Acıpayam -Dz.)
gırca Bulgurdan yapılan bir çeşit çerez. (Çeltek * Yeşilova -Brd.)
solutma Bulgur haşlamasına susam karıştırılarak yapılan bir çeşit çerez. (Kestel *
Bucak -Brd.)
c. Çiğ, Soğuk veya Meze Olarak Tüketilen Çerezler İçin Kullanılan Kelimeler:
batırık [Krş. badırık, badırma, batırma, baturma, baturuk] Kıyılmış et, bulgur, soğan,
domates, maydanoz, biber, hıyar, haşlanmış lahana ve asma yaprağı ile yapılan, çiğ ve soğuk
olarak yenen bir çeşit yiyecek, çerez. (-İst.; * Ermenek ve köyleri -Kn.; -Ada.; * Mersin, * Silifke,
* Anamur, * Mut ve köyleri, -İç.)
badırık [Bk. batırık] > (-Nğ.; -Kn.)
badırma [Bk. batırık] > (* Anamur -İç.)
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
26
batırma [Bk. batırık] > (Çukurbağ * Ermenek -Kn.; * Anamur -İç.)
baturma [Bk. batırık] > (* Arapkir -Ml.)
baturuk [Bk. batırık] > (-İç.)
tarhana Pekmezden yapılan bir çeşit çerez. (* Erciş -Vn.)
terlenbe [Krş. telembe, terlembeç] Tuzlanmış ekşi nar, erik, çağla ve koruk gibi
şeyleri ağzı kapalı bir kap içerisinde sallayıp sulandırarak yapılan bir çeşit yiyecek, çerez. (-
Dz.)
telembe [Bk. telenbe] > (-Dz.)
terlembeç [Bk. telenbe] > (* Nizip -Gaz.)
3. Özel Gün ve Zamanlarda Toplanan/Gönderilen/Yenilen/Saçılan Kuru
Yemiş/Çerez İçin Kullanılan Kelimeler
Cömertlik ve misafirperverlik geçmişten günümüze Türk toplumlarının en önemli
değerlerinden biri olarak toplumsal yaşamda yer almaktadır. Dede Korkut Hikâyelerinde de
Oğuz Türklerinin misafir ağırlamaya, ikramda bulunmaya, birlikte yiyip içmeye önem
verdikleri, sevinçlerini, zaferlerini hediye dağıtarak kutladıkları görülmektedir (Deveci & vd.,
2013: 304). Bu durum Anadolu’da devam etmekte olup misafire sunulan kuru yemiş için özel
kelimeler bile kullanılmaktadır:
çeşnevir [Bk. çetnevir] > (-Kn.)
çetnevir [Krş. çeşnevir, çetneviz] Misafirlere sunulan kuru yemiş. (-Ama.;
Alibeyhüyüğü * Çumra, * Beyşehir, * Akşehir, * Seydişehir, Güvenç, Akviran -Kn.)
çetneviz [Bk. çetnevir] > (Alkaran * Çumra -Kn.)
“Kuruyemiş, buğday, arpa, şeker ve para Anadolu Türk Halkı tarafından bereket
unsuru olarak görülen maddelerdir. Bunların gelin ve damadın başından dökülmesi onların
bereketini, mutluluk ve refahını artırmak, bunun yanı sıra evliliklerini kutsamaktan başka bir
amaç taşımaz.” (Çetin, 2008: 123) Ayrıca “bu uygulama kansız kurban niteliğinde bir saçı”
(Çeltikçi, 2006: 92) olarak da değerlendirilmektedir. “Orta Asya Türkleri arasında ruhları
memnun etmek için gelinin, atın yele ve kuyruğuna kımız saçma ritüeli günümüzde gelin ve
damadın başından bolluk simgesi olarak un, buğday, şeker, para, çerez saçma şeklini
almıştır.” (İlhan & Yavuz, 2009: 19) Derleme Sözlüğü’nde bu uygulama için şu kelimeler
kullanılmıştır.
gelin cevezi Gelin attan inerken sağdıcın başından saçılan çerez. (Uluşiran * Şiran -
Gm.)
şükrancalık Gelin, güvey evine giderken güveyin pencereden gelinin başına saçtığı
para ve çerez. (* Vezirköprü -Sm.)
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
27
Ayrıca düğün, nişan, kına gibi özel günlerde oğlan evinden kız evine veya kız evinden
oğlan evine çerez gönderme âdeti vardır. Bu özel günlerde ve de özellikle “kına gecesi için
oğlan evinden kız evine gönderilen bereketi simgeleyen tohumlu bitkilerden kabak çekirdeği,
pamuk çekirdeği ve çörek otundan oluşan hediye kına gecesinin geçmişte bir bereket artırma
töreni olarak kutlandığını” (Çetin, 2008: 117) göstermektedir. Bu âdet üzere hediye maksatlı
gönderilen veya düğünlerde dağıtılan çerez için şu kelimeler kullanılmaktadır: çitnevir, dibile,
honça/honçe, tohumkavut, ülü.
çitnevir Düğün çerezi. (Sille -Kn.)
dibile Nişandan sonra kız evinden oğlan evine götürülen çerez, yemek ve hediye.
(Kıratlı * Dikili -İz.)
honça [Krş. honçe] 1. Gelin ve damada ikram edilen meyve, çerez. (-To.)
2. Gelin ve damat evlerine tepsi içerisinde gönderilen hediye, çerez. (* Iğdır -Kr.)
3. Gelin evine kına ile beraber gönderilen kuru yemiş. (* Anamur -İç.)
honçe [Bk. honça] > (Hatunsaray, Habip -Kn.)
hopas Birine gönderilen çerez vb. armağanlar. (* İnebolu -Ks.)
tohumkavut Güvey evinden gelin evine gönderilen çerez. (Gaferiyat * Karaman -Kn.)
ülü Düğünde gönderilen çerez, armağan. (İshaklı * Bolvadin -Af.; -Nş.; Epçe -Ky.; *
Ilgın -Kn.)
“Anadolu Türk halkı gelin ve güveyi kutsal saymış, onların üreme gücünü artırmak
için çaba harcamış”tır (Çetin, 2008: 119). Bu çabalardan biri olan ve ayrıca gelin ile güvey
“muhabbetli olsunlar diye” (Yıldız, 2010: 106) onların ilk gece yedikleri çerez için yastıkaltı,
yastıkçerezi kelimeleri kullanılmaktadır.
yastıkaltı [Krş. yastıkçerezi] Gelin ve güveyin ilk gece yedikleri çerez. (-Çr.)
yastıkçerezi [Krş. yastıkaltı] Gelinle güveyin ilk gece yedikleri çerez, tatlı vb.
yiyecekler. (-Yz. ve çevresi)
Doğumdan sonra veya lohusalık döneminde gelen misafirlere ikram edilen çerez için
Anadolu ağızlarında şu kelimeler kullanılmaktadır:
dölet Yeni doğum yapan bir kadının dağıttığı leblebi ve üzüm gibi çerez. (Çamköy *
Gölhisar -Brd.)
gödemek Lohusa ziyaretine gidenlere ikram edilen çerez, yiyecek. (Kozluca *
Keçiborlu -Isp.)
göyvent Lohusa ziyaretine gelenlere verilen çerez. (Narlıdere -İz.)
güdümek Doğumdan sonra dağıtılan çerez. (Yassıören * Senirkent -Isp.)
honça Çocuk doğduğu zaman dağıtılan çerez. (Gelegermi * Yalvaç -Isp.)
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
28
Anadolu halkı tarafından kutsal sayılan bazı günlerde çocuklara çerez dağıtılmakta ve
örnekteki gibi bu durum için özel bir kelime kullanıldığı da görülmektedir:
şivlilik Hazreti Muhammed'in ana karnına düştüğü sayılan günde çocuklara dağıtılan
çerez. (-Kn.)
Kültürümüzün önemli unsurlarından biri olan dinî bayramların arifesinde çocuklar ev
ev dolaşarak çerez toplamaktadır. Belirli günlerde ya da bayramlarda çocukları sevindirmek
için dağıtılan veya onların topladıkları çerezi karşılamak üzere sözlükte kullanılan kelimeler
şunlardır:
adak (I) Küçük çocuklara, çokça perşembe günü dağıtılan şeker, üzüm, badem içi vb.
çerez. (Bademli * Dinar -Af.; Aziziye -Brd.)
arafalık Çocukların dinî bayramlardan bir gün evvel evlerden topladıkları çerez. (-
Ezm.; -Kr.)
bayramçalık Bayramlarda çocuklara verilen yemiş vs. gibi hediyeler. (Savrun *
Divriği -Sv.)
Özel bir günde olmasa da birine hediye maksadıyla gönderilen çerez için ağızlarda
hopas kelimesi kullanılmaktadır:
hopas Birine gönderilen çerez vb. armağanlar. (* İnebolu -Ks.)
Bunlar dışında kalan çerez için kullanılan ve özel anlam yüklenen kelimeler
mevcuttur:
uğrun katık Evin hanımının kocasından habersiz sakladığı çerezler. (-Nğ.)
çecüstü Çec sahibinin hububat vererek harmanda çalışanlara aldığı çerez. (Bozan -
Es.)
Ayrıca çocuklara oyalanmaları için verilen çerezler de ayrı bir kelime ile
karşılanmıştır:
gillek [Krş. gillik] Çocuklara oyalanması için verilen çerez. (Kuşbaba * Bucak -Brd.)
gillik [Krş. gillek] > (Akpınar -Ky.; Ayvagediği * Mersin -İç.)
Anadolu’da çerezin tüketildiği vakte göre adlandırılmış örnekleri de söz konusudur;
mesela gece yatmadan önce yenilen çerez için yatsılık/yatsuluq kelimeleri kullanılmaktadır.
yatsılık [Krş. yatsuluq] Gece yatmadan önce yenilen çerez. (Teniste * Anamur -İç.)
yatsuluq [Bk. yatsılık] > (Uluşiran * Şiran -Gm.)
4. Anadolu Ağızları ve Standart Türkiye Türkçesinde Kuru Yemiş/Çerez İçin
Kullanılan Kelimelerin Karşılaştırılması
Anadolu ağızları ile standart Türkiye Türkçesinde kuru yemiş fındık, fıstık, leblebi gibi
yemek dışında yenilen yiyecekler için kullanılmaktadır. Çerez kelimesinin ise STT
sözlüklerinde karşılığı yaş ve kuru yemiş yanında yemekten sayılmayan, peynir, zeytin vb. gibi
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
29
atıştırmalık yiyecekler olarak verilse de kelime ile daha çok fındık, fıstık, leblebi, çekirdek gibi
ürünler kastedilmektedir. Anadolu ağızlarında çerez için kullanılan kelimeler incelendiğinde
ise çerezin anlam ve içerik bakımından çok daha geniş kapsama sahip olduğu görülmektedir.
Ağızlarda çerez; fındık, fıstıktan bakliyat ve tahıllarla hazırlanan yiyeceklere ve soğuk
mezelere kadar farklı yiyecekleri adlandırmada kullanılmaktadır. Bu bakımdan çerezin
STT’de kapsamı daralarak sadece kuru yemişi karşılarken Anadolu ağızlarında ise kelimenin
kuru yemiş, atıştırmalık, meze gibi anlamların hepsinin birlikte devam ettiği söylenebilir.
Derleme Sözlüğü’nde ayrıca çocuk dilinde çerez için kullanılan kelimeler de yer
almaktadır:
gaga [Krş. gağa, gak, gokko] Meyve ve kuru yemiş (Çocuk dilinde). (-Ba.; * Kurşunlu -
Çkr.; Haçavera * Maçka -Tr.; Zellice * Sarıkamış, * Iğdır -Kr.; Tutmaç, * Gürün, * Zara -Sv.)
gağa [Bk. gaga] > (Bağlıca * Ardanuç -Ar.)
gak [Bk. gaga] > (-Ks.)
gokko [Bk. gaga] > (* Limasol -Kıbrıs)
5. Derleme Sözlüğü’nde Kuru Yemiş/Çerez İçin Kullanılan Kelimelerin Alfabetik
Dizini
adak
afiş nefiş
anarberi
anarbeti
arafalık
badırık
badırma
batırık
baturma
baturuk
bayramçalık
bebe
bubu
bubuş
bulgurca
ceres
cerez
cıcı bıcı
çecüstü
çepez
çeşnevir
çetnevir
çetneviz
çitnevir
dadak
dibile
dilgit
dirgit
dirice
diritme
dirkit
dirleme
dirlime
dişengiç
dökgü
dölet
eviş geviş
evtik
faralak
fış
firik
foruk
gaga
gağa
gak
gelin cevezi
gırca
gırıntı
gillek
gillik
gokko
goralak
gödemek
göyvent
güdümek
hedik
hobbak
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
30
honça
honçe
hopas
huç
ırız
ırz
kavuz
kaylım
kırık kırtık
kırıntı
kuru kavşak
müşük
negerek
soğalak
soğla
soğlak
solutma
şakşakı
şivlilik
şükrancalık
tohumkavut
tarhana
tartala
telembe
terlembeç
terlenbe
uğrun katık
ülü
yastıkaltı
yastıkçerezi
yatsılık
yatsuluq
yemiş
yeyinti
yiyinti
SONUÇ
Çerez, yemek dışında yenen besin maddelerini ifade eden bir kavram olmanın yanı
sıra bir kısmı kışın tüketilmek için yazdan hazırlanan ve eğlence amaçlı yenen ürünlerin
genel adıdır. Sosyal hayatta özellikle sohbet ortamlarında içeceklerin yanında ikram edilen
veya tüketilen çerezin aynı zamanda özel günlerde dağıtılması, baştan aşağı saçılması veya
hediye olarak gönderilmesi, çocuklara eğlence için verilmesi de söz konusudur.
Anadolu’da misafirperverlik ifadesi olarak ikram edilen çerez; doğum, düğün, nişan, kına
gibi özel zamanlarda sevinçleri paylaşma, bereket, muhabbet vb. göstergesi olarak
kullanılmaktadır. Bu hususların tümü dikkate alındığında çerezin Anadolu insanın sosyal
hayatında bir kültür öğesi olarak önemli bir yere sahip olduğu söylenebilir. Derleme
Sözlüğü’nde de kuru yemiş/çerez için kullanılan 99 kelime, birbirinden farklı 74, tespit
edilmiştir. Bu kelimelerden 29 tanesi doğrudan çerez, kuru yemiş anlamıyla yemek dışında
tüketilen, eğlencelik bir yiyeceği ifade etmektedir. Anadolu ağızlarında içi boş, çürük olan
çerezler için ayrı kelimeler kullanıldığı görülmektedir. Doğum, düğün, nişan gibi özel gün
ve zamanlarda dağıtılan, toplanan, yenilen, hediye olarak gönderilen, baştan aşağıya
saçılan çerez için de de özel kelimeler mevcuttur. Özel günü kutlama ve kutsama yanında
bereket ve bolluk ifadesinin kullanılan kelimeye yüklendiği görülmektedir.
Anadolu ağızları ile standart Türkiye Türkçesinde kuru yemiş; daha çok fındık,
fıstık, leblebi gibi ürünleri karşılarken çerez yemek dışında atıştırmalık ürünler için de
kullanılmaktadır. Bunun yanında haşlama, kavurma gibi farklı pişirilme şekilleriyle
hazırlanan özellikle tahıl ve bakliyatın ham madde olarak kullanıldığı yiyeceklerden soğuk
mezelere kadar farklı gıda türleri ağızlarda özel kelimelerle karşılanmakta ve çerez
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
31
kategorisinde yer almaktayken STT’de çerez olarak sayılmamaktadır. Tüm bunlardan yola
çıkarak çerez kelimesinin Anadolu ağızlarında anlam ve içerik bakımından çok daha geniş
kapsama sahip olduğu söylenebilir.
KISALTMALAR
Ada. Adana
Af. Afyon
Ama. Amasya
Ank. Ankara
Ant. Antalya
Ar. Artvin
Ay. Aydın
Ba. Balıkesir
Bk. Bakınız
Brd. Burdur
Brs. Bursa
Çkr. Çankırı
Çr. Çorum
Dy. Diyarbakır
Dz. Denizli
Es. Eskişehir
Gaz. Gaziantep
Gm. Gümüşhane
Gr. Giresun
Hat. Hatay
Isp. Isparta
İç. İçel
İz. İzmir
Kn. Konya
Kr. Kars
Krş. Karşılaştırınız
Ks. Kastamonu
Kü. Kitahya
Ky. Kayseri
Md. Mardin
Mğ. Muğla
Ml. Malatya
Mn. Manisa
Niğ. Niğde
Nş. Nevşehir
Or. Ordu
Rz. Rize
Sk. Sakarya
Sm. Samsun
Sn. Sinop
STT Standart Türkiye
Türkçesi
Tn. Tunceli
To. Tokat
Tr. Trabzon
Ur. Urfa
Vn. Van
Yz. Yozgat
KAYNAKÇA
Ayverdi, İ. & Topaloğlu, A. (2006), Misalli Büyük Türkçe Sözlük, İstanbul: Kubbealtı
Neşriyat.
Büyük Türkçe Sözlük, Erişim Tarihi: 06.01.2016,
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.575953ac
b0d5d3.53002798
Çeltikçi, O, (2006), Yaşar Kalafat'ın Türk Kültürüne Ait Çalışmaları, Isparta: Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Çetin, C., (2008), Türk Düğün Gelenekleri ve Kutsal Evlilik Ritüeli, Ankara Üniversitesi
Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 48, 2, s. 111-125.
DERLEME SÖZLÜĞÜ’NDE “KURU YEMİŞ, ÇEREZ” ANLAMINDA KULLANILAN KELİMELER –
Yrd. Doç. Dr. Zahide PARLAR
32
Deveci, H. & vd., (2013), Dede Korkut Hikâyelerinde Yer Alan Değerler, Elektronik
Sosyal Bilimler Dergisi, c. 12, s. 294-321.
Davulcu, Mahmut, (2013), Antalya Yöresinde Geleneksel Bir Çerez ve Geleneksel Bir
Meslek Olarak Tirmis ve Tirmisçilik, Turkish Studies-International Periodical For The
Languages, Literature And History of Turkish or Turkic, Volume 8/12, s. 347-360.
Güncel Türkçe Sözlük, Erişim Tarihi: 10.02.2016,
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.575955ce97d
934.27840167
İlhan, N. & Yavuz, S., (2009), Karakeçililer ve Karakeçili Ağzında İkincil Uzun Ünlüler,
The Journal of Academic Social Science Studies, Volume 2, s. 15-26.
Türkiye Türkçesi Ağzılar Sözlüğü, Erişim Tarihi: 06.01.2016,
http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_ttas&view=ttas
Yıldız, N. Ç., (2010), Nevşehir İli Gülşehir İlçesi Halk Edebiyatı ve Folkloru Üzerine Bir
İnceleme, Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi.